توی خبرها مدام می خوانیم آقای احمدی نژاد در مراسم ختم مادر فلان مقام سیاسی شرکت می کند، کتی هم که می پوشد، با کت قشنگه ای که در دوران ریاستش می پوشید فرق دارد. مشخص است که احمدی نژاد برای هر کاری یک کت مخصوص دارد؛ یک کت مخصوص برای عمل ریاست جمهوری. یک کت، مخصوص بغل کردن مادر روسای جمهور کشورهای دیگر به عنوان همدردی. یک کت مخصوص بیل زدن تپه های کشور. یک کت مخصوص کلنگ زدن. یک کت برای مجالس ختم. این اواخر منتها همیشه کت مجلس ختم تن آقای احمدی نژاد بوده که این نشان می دهد مردم و مسئولان فقط در این زمینه از ایشان دعوت می کنند که این نشان می دهد این همان حسی است که مردم با آمدن وی به دست آوردند؛ یعنی حس عزا و ختم. رئیس جمهور اصلاحات هم چندتا عبا داشت که در مراسم های گوناگون می پوشید؛ لباس مخصوص سخنرانی در دانشگاه که شکلاتی بود. لباس مخصوص شرکت در دیدارهای رسمی که مشکی بود. لباس مشکی برای حضور در مجلس. لباس مخصوص برای سفرهای خارجی که سدری بود. لباس مخصوص خواندن خطبه عقد که رنگش گلبهی بود. طبق اخبار رسیده، ایشان چندسالی است که ملبس به گلبهی شده که این هم نشان می دهد مردم از وی برای شرکت در مراسمی دعوت می کنند که دقیقا شبیه دوم خرداد است؛ یعنی ورود از وضعیت مجردی و تک محوری به مرحله گفت وگومحوری و گفت وگوی تمدن ها و تساهل و تسامح و به صورت کلی حالت ازدواج. درواقع مردم به گذر از دوران قدیم به یک دوران جدید می گویند دوم خرداد. حالاممکن است به ما بگویند چرا ایشان ختم به خیر نشد و ختم به عزا شد و آقای احمدی نژاد آمد؟ که ما می گوییم خب کدام ازدواج فرازونشیب نداشته است؟ آقای هاشمی هم که مدت هاست همان لباسی را می پوشد که در دوران ریاستش می پوشیده است، همان لباس نارنجیه که این هم تنها به این دلیل است که ایشان وسع تهیه لباس های گوناگون را ندارد و یک لباس دارد که برای هر کاری همان را تنش می کند. حالاباید صبر کنیم ببینیم آقای روحانی برای دوره بعدی باز، لباس ریاست را تنش می کند یا دنبال لباس کار جدید می گردد.