«اگر» رویای کوچک ما بود که ناتمام ماند؛ چهار نفر بودیم که می خواستیم کتاب فروشی کوچک و متفاوتی داشته باشیم که کتاب فروشانش درباره کتاب گفت وگو کنند و راهنمای انتخاب کتاب خریداران کتاب - و نه فقط مشتریان اگر- باشند؛ یکی از این چهار نفر «رضا رستمی» بود. با رضا رستمی پیش از آن دوست بودم؛ اما در این گفت وگوها بیشتر شناختمش، کتاب های بسیاری خوانده بود و درباره شان حرف می زد، علاقه اش به کتاب های چاپ قدیم و خواندن متن های عرفانی و کهن برایم تازگی داشت. گفت وگو درباره کتاب و ادبیات سرحالش می آورد و در گفت وگو متین و منطقی بود و کمتر عصبانی می شد، یا دست کم کمتر از من. یک روز دختر نوجوان من به کتاب