ایجاد و فعالیت کلاس های آموزش زبان، یکی از رویدادهای معمول در سطح سفارتخانه ها برشمرده می شود.

اما این رویداد وقتی جنبه غیر عادی به خود می گیرد که هدف اصلی، نه کمک به تعاملات فرهنگی ملت ها بلکه رویکردی ضدفرهنگی و ضد امنیتی معنا شود.

برخی از سفارتخانه های خارجی در تهران دقیقا در مسیری غیرعادی و خصمانه، کلاس های زبان خود را ایجاد و هدایت می کنند. مثلا: سفارتخانه فرانسه!

بنابه اخباری که برخی از شرکت کنندگان در کلاس های یاد شده به دست داده اند؛ کلاس زبان، محملی برای اشاعه فرهنگ ضداسلامی و ضدایرانی و نیز؛ شناسایی و عضوگیری در شبکه های جاسوسی است.

مختلط بودن کلاس ها و تشویق به مکالمه باز میان دو غیرهمجنس، تشویق به مکالمه های جمعی درباره ممنوعیت های دینی و ملی، فروش کتاب هایی کاملامغایر با شئونات اسلامی و ایرانی، ارائه جذابیت های کشور متبوع از طریق مطالب درسی و تشویق به مهاجرت، از رخدادهای مرسوم در کلاس های آموزش زبان سفارتخانه هاست.

اما در طول دوره ها، با توجه به نظرگیری از زبان آموز به بهانه مکالمه به زبان هدف آموزش و علاقه او به کشوری که در سفارتخانه اش حاضر شده است، به عضوگیری در شبکه جاسوسی اقدام می شود. در این مسیر ممکن است زبان آموز - ساده لوح - از ماجرای عضویت غیررسمی اش بی خبر بماند اما ماموریت های محوله را با کمال میل و با دقت انجام دهد.

شاید تنها راه تقابل کارگر، آگاه کردن زبان آموزان نسبت به ماهیت کلاس های یاد شده است. در این صورت است که از تعداد مشتریان سفارتخانه ها کاسته می شود و سطح موثر تقابل فرهنگی و دامنه انتخاب شبکه های جاسوسی را کاهش می دهیم.