فیلم «اروند» را می توان تنها واکنش سریع سینمای ایران به یکی از وقایع و فرازهای مهم سال های اخیر دانست. واکنشی که نسبت به وقایع و حوادث و فراز و نشیب های تاریخی که در اغلب مواقع اصلاورت نمی گیرد و یا در موارد بسیار اندک، خیلی دیر رخ می دهد، قابل تحسین و ستایش است. آنچه در سینمای غرب و هالیوود، یک اصل تردید ناپذیر به شمار می آید. مثلاگفته می شود (راست یا دروغ) بن لادن را کشته اند و هنوز به یک سال نرسیده، فیلمش جلوی دوربین می رود. هنوز دو سه سالی از مرگ کریس کائل (جلاد مردم عراق) نگذشته که فیلم «تک تیرانداز آمریکایی» را در مدح و تجلیلش می سازند، از ماجرای لیبی و کشته شدن سفیر آمریکا هنوز مدتی سپری نشده که فیلم «13 روز» را در قهرمان سازی از آمریکاییان روانه پرده سینماها می کنند.