سرای محلات شهر تهران خانه هایی در نزدیک ترین فاصله از خانه های مردم هستند؛ خانه هایی بزرگ با اتاق های متعدد و کمابیش مدرن و البته با سالن های کنفرانسی با گنجایش حدود صد نفر.

نمی دانم فکر تاسیس سرای محلات اول به ذهن چه کسی رسوخ کرد، اما اکنون او باید بر خود ببالد که این سرا بارها از آن فکر فراتر رفته است!

این خانه ها مراکز تجمعی هستند که شکلی مدرن و اداره شده از مراکز تجمع قدیم مثل قهوه خانه ها به شمار می روند با دو تفاوت اساسی؛ یکی آنکه در اینجا کسی دود نمی کشد، دوم اینکه ساکنان این قهوه خانه های مدرن، بیشتر، خانم ها، مادرها و مادربزرگ ها هستند، آن هم اجتماعی ترینشان! کسانی که سرای محله را می شناسند و برنامه ها را دنبال و در این برنامه ها شرکت می کنند! آدم های مهمی اند که مرکز و مرجع یک خانواده، یک فامیل و یک محله به شمار می روند.