میله ها آنقدر بالارفته اند که خانه های مسکونی اطراف هم معلوم نیست. اما او توانست از میان این حصارها هم ماه را ببیند، قرص کاملش را. آن توپ گرد نقره ای رنگ را که از پشت آن همه فلز خودنمایی می کرد. سایه های رویش را. یک دفعه به خودش آمد و پرسید چند وقت است چنین صحنه ای ندیدی؟ اصلا مگر اعتیاد اجازه هم می داد، چیزی از زیبایی های زندگی را ببیند. اما او دیشب ماهش را دید.

سعید 30 ساله یکی از 60 نفری است که اینجا تصمیم به ترک مواد مخدر گرفت. نمی دانم چرا هروقت از ترک مواد مخدر یا کمپ مواد مخدر می شنوم، ناخودآگاه یاد محلات جنوبی تر تهران می افتم. شوش، دروازه غار، هرندی و... اما خیریه حضرت فاطمه(س)