یکی از برادران سرباز که از خانواده ای غیر مذهبی بود و نماز نمی خواند در عملیات والفجر هشت به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

همه تعجب کرده بودیم که چرا او شهید شد اما وقتی به سراغ یادداشت هایش رفتیم چیزهایی نوشته بود که خیلی تکان دهنده بود٬ از جمله نوشته بود:

«قبل از عملیات، یک شب از رزم شبانه برگشتیم، چون آن شب خیلی خسته بودم دراز کشیدم تا بخوابم. اما بقیه رزمنده ها به نماز خواندن مشغول شدند. در آن لحظه نسب به آنها احساس کمبود کردم و با این که آنها دوستانم بودند حس کردم خیلی با آنها فاصله دارم. ناگهان به گریه افتادم. در همان لحظه با خدای خود عهد کردم همیشه به یاد او باشم و نماز بخوانم. بلافاصله وضو گرفتم و در کنار یکی از برادرانی که خیلی دوستش داشتم مشغول نماز خواندن شدم. من آن شب را هیچ وقت فراموش نمی کنم، شب آشتی با خدا یا با خودم بود.»

پس از شهادت آن رزمنده عزیز خانواده اش هم تغییر عقیده دادند و نمازخوان شدند.