کتاب «مفهوم آیرونی: با ارجاع مدام به سقراط» به دو بخش تقسیم می شود: بخش اول، رساله دکترای سورن کیرکگور است که در دانشکده فلسفه کپنهاگ از آن دفاع کرد و بخش دوم، یادداشت های او از درسگفتارهای شلینگ در دانشگاه برلین است که درباره فلسفه وحی ایراد می شد. در این کلاس متفکرانی چون انگلس و باکونین نیز حضور داشتند. در اینجا برخلاف رسم معمول، به جای نقد و بررسی کتاب به چند ارجاع مهم از کتاب بسنده می شود. اما در آیرونی کتاب کیرکگور همین بس که بعد از خواندن آن به درک بهتری از آیرونی نمی رسیم. به هرحال، اگر از آیرونی سر در بیاوریم و چیزهایی هم از زندگی کیرکگور بدانیم این عبارت در نتیجه گیری رساله اش نمونه اعلای مفهوم آیرونی است: