قرمز یعنی «برو سراغش!»، سبز یعنی «ای... شاید هم نه». اینها دستورات چراغ راهنمایی مغز ما درباره خوراکی هاست! این چراغ راهنمایی به ما کمک می کند تصمیم بگیریم چه چیزهایی را بخوریم که انرژی بیشتری دریافت کنیم.

براساس پژوهشی که بتازگی در دانشگاه بین المللی مطالعات پیشرفته در ایتالیا انجام شده مغز ما درباره غذاها بیشتر از هر چیز به ظاهر و رنگ توجه می کند و براساس رنگ در مورد کالری که می تواند از غذاها دریافت کند قضاوت می کند. این قضاوت درباره خوراکی های طبیعی و میوه ها تا حد زیادی صحیح است، اما ریشه در گذشته خیلی دور ما دارد و نمی تواند اطلاعات درستی در مورد خوراکی های فرآوری شده یا پخته به ما بدهد. آگاه بودن به وجود این قضاوت و میزان واقعی بودنش می تواند به ما کمک کند تصمیم های درست تر و سالم تری در انتخاب خوراکی ها بگیریم.

رافائلارومیاتی، عصب شناسی که این پژوهش را انجام داده می گوید: «براساس بعضی نظریه ها، سیستم بینایی ما طوری تکامل پیدا کرده که میوه ها و سبزیجات مغذی را به آسانی از دیگر گیاهان جنگل تشخیص دهد. برخلاف بعضی حیوانات که فقط یک یا دو رنگ را تشخیص می دهند ما می توانیم رنگ های زیادی را ببینیم و از یکدیگر تشخیص دهیم و سیستم بینایی ما به طور مشخص در تشخیص سبز از قرمز قوی عمل می کند. این پیچیدگی نشان می دهد که ما موجوداتی تصویری هستیم و برای درک دنیای اطرافمان بیشتر از هر چیز از سیستم بینایی استفاده می کنیم.»

مغز ما در غذا به دنبال مواد مغذی، پرکالری و پرپروتئین می گردد و در مواد طبیعی رنگ واقعا پیش بینی کننده خوبی برای میزان کالری است. هرچه یک غذای طبیعی قرمزتر باشد (مثل توت فرنگی) احتمالاکالری بیشتری دارد ولی غذاهای طبیعی سبز (مثل خیار) معمولاکالری کمتری دارد.

اما در مورد خوراکی های فرآوری شده یا پخته شده رنگ شاخص خوبی برای تشخیص میزان کالری نیست و خاصیت پیش بینی کننده اش را از دست می دهد. با این حال آزمایش رومیاتی و همکارانش نشان داد مغزمان در مورد این غذاها هم از همین راه قضاوت می کند.