یکی از بحث های محوری اسلام و دین خدا «نقد» است. شهید مطهری در یکی از کتاب هایش روایتی از حضرت عیسی نقل کرده اند که «کونو نقاد الکلام». یعنی همواره نقاد باشید. هر حرف و کلامی را نقد کنید. این نقد کردن از مطلق شدن جلوگیری می کند. جامعه و فردی که نقد می شود پی می برد که مطلق نیست. پی می برد که صددرصد حرف هایش درست نیست و بالاخره چند درجه با حق زاویه دارد. اما نقد انواع مختلف دارد. اول «نقد از خود»: حکومت ها اگر نقد از خود نکنند غرور بر آنها حاکم می شود. نقد از خود باعث زنده شدن تواضع در انسان ها و همین طور حکومت ها می شود. بهترین نوع نقد و موثرترین آن نقد از خود و نقد از خود دستگاه حاکمه است. دوم