شاید زیباترین تاثیری که استادی روی شاگردش گذاشته را بتوانی توی بغض های شاگردش ببینی، وقتی از آن استاد یاد می کند. «ایرج میرزا علیخانی»، دوست، همکار، همراه و شاگرد خلف پدر گرافیک ایران بود که هنوز هم نام استادش که می آید، مکث می کند، و بغض و دلتنگی اش را پشت لبخندی می پوشاند. 5 آذر، برای اهالی گرافیک، یک روز معمولی از چندشنبه های تکراری نیست. تلخ ترین روز گرافیک است که آنها را سیاه پوش پدر خود کرده است.

حضور میرزاعلیخانی که خود امروز از استادان برجسته گرافیک ایران است، در دانشگاه نبی اکرم تبریز، فرصتی بود تا ناهاری گرافیکی بخوریم و به بهانه یادی از ممیز، از «مرتضی خان» بشنویم.