شاخه ای از تئاتر امروز ایران، ربطی به ریشه های این هنر در تاریخ ایران ندارد و یک سر محصولی است وارداتی که به مدد حضور برخی جوانان در جشنواره ها و مجامع جهانی تئاتر دارد به جریانی گسترده تبدیل می شود. آثار کارگردانانی مثل آتیلاپسیانی، رضا حداد، آروند دشت آرای و حمید پور آذری و در کنارشان آثار قلمی محمد چرمشیر، به طور عمده از چنین آبشخوری برخوردارند؛ تا حدی که گاه فکر می کنی با اجرای متنی خارجی به زبان فارسی روبه رو هستی... من مخالف نوجویی و تلاش برای شکستن فرم ها و قالب های کهنه و اغلب ناکارآمد در هیچ هنری از جمله تئاتر نیستم، اما مشروط به اینکه، هم نویسنده و هم کارگردان بتوانند در ارائه آنچه