بعد از این همه وقت دوباره باید به تمام آنچه گذشته فکر کند. همه زندگی اش خواسته بود تا تمام آنچه گذشته را بسوزاند و مثل شمن ها خاکسترش را به باد بدهد و هیچ چیزش را به یاد نیاورد. با نیچه موافق بود که گذشته سنگ قبری است که فقط گاه بگاه باید به آن سری زد و فاتحه ای خواند. اصرار و همت عجیبی در به یاد نیاوردن چیزها دارد. در به یاد نیاوردن دوستان. خیابان هایی که در آنها راه رفته و زندگی کرده.

در به یاد نیاوردن زبان مادری اش. مادرش. هر چیز که از او چیز دیگری جز چیزی که حالاهست ساخته بود. بیست و دو سال است که خود را با نام جدید و هویت جدید و زبان جدید و رفتار جدید معرفی می کند. با دوستانی که دارد