فرض اول رفت و آمدها میان ایران و سوریه این است که روابط دو کشور در وضعیتی است که هماهنگی و تبادل نظر درباره اوضاع و مسائل منطقه بویژه در چارچوب تلاش های سیاسی برای پیدا کردن راه حل مسالمت آمیز مناسب که در آن حقوق مردم سوریه حفظ شود در دستور کار مقامات دو کشور قرار دارد.به طور طبیعی نشست آستانه که قرار است 4 بهمن برگزار شود،شرایطی را فراهم آورده که بیش از هر زمان دیگر این هماهنگی ها ضروری است. آنچه مسلم است اختلاف نظرهایی بین دیدگاه طرف های مقابل و تاثیرگذار در سوریه از جمله ترکیه با محور ایرانی و روسی درباره چگونگی برخورد با تروریسم وجود دارد که باید همزمان با آغاز مذاکرات و در طول آن تلاش شود تا برخورد با تروریسم متوقف نشود. بخشی از بحث ها در دیدارهای دو طرف ایرانی و سوری مربوط به چگونگی اجرای آتش بس و گروه هایی است که شامل آن نمی شوند.پایه و اساس نشست آستانه مبتنی بر گفت وگوهای دولت سوریه و جریان مخالف است. چگونگی کمک به این روند و فراهم کردن فضایی که بازگشت به گذشته را سخت کرده و همچنین عدم اجازه شکل گیری مجدد درگیری ها؛ در دستور رایزنی های دو طرف ایران و سوریه و قبل از آن اجلاس سه جانبه بوده است. بر همین اساس برای فعال کردن روابط دوجانبه، دیشب نخست وزیر سوریه وارد تهران شد و امروز مذاکراتی را با طرف های مختلف در کشورمان خواهد داشت و بحث های مربوط به توسعه روابط از منظر اقتصادی در دستور کار قرار دارد. در چنین شرایطی به نظر می رسد همکاری های اقتصادی دو کشور از جایگاه مهمی برخوردار است و امیدواریم نتیجه این مذاکرات بتواند دستاورد مفیدی برای مردم سوریه داشته باشد.

مدت هاست که همه طرف های منطقه ای و بین المللی به نقش اساسی ایران در منطقه اذعان دارند و طبیعی است که برای هراقدامی در چارچوب مسائل تاثیرگذار در منطقه، ایران هم باید حضور فعال داشته باشد. با وجود این که تعداد اندکی از کشورها در نشست آستانه شرکت خواهند کرد، حضور ایران به دلیل نوع نگاه مشترک با سوریه از یک طرف و ایران و روسیه از طرف دیگر همچنان تعیین کننده است. همه طرف ها معتقدند با هماهنگی میان سه طرف در صحنه میدانی می توان به راه حلی دست یافت که مورد پذیرش هر دو طرف سوریه و مخالفان باشد و به نقطه امیدوارکننده ای رسید.