عبدالکریمی: کسانی از من می پرسند چرا کانت، هایدگر و... را رها کرده ای و از شریعتی و فردید و داوری سخن می گویی؟ کسانی که نسبت به داوری موضع نامهربانانه دارند بر اساس یک عقل خطی، انتزاعی و ترحمی می اندیشند در حالی که تنها کسی او را می فهمد که واقعیت تاریخی و اینجا و اکنون را درک می کند. به تصور کسانی که به داوری حمله می کنند تفکر یک امر سوژه محور، غیرتاریخی و انتزاعی است اما کسی که کم و بیش سرشت تفکر را درک می کند و می داند که تفکر امری سوژه محور و تابع اراده ما نیست ومعاصر فرهنگی ما چه تلاش سترگی کرده اند. فردید شدن، شریعتی شدن و داوری شدن کار ساده ای نیست. این را کسی می فهمد که تجربه زیسته ای از تفکر داشته باشد.