آمبولانس ها آژیرکشان و باعجله سعی می کردند راهی از میان مردم باز کرده و مجروحان را به بیمارستان های اطراف منتقل کنند. هجوم جمعیت، اورژانسی ها را هم عصبی کرده بود. راننده مرتب فریاد می زد بروکنار بروکنار، جمعیت به قدری زیاد بود که جابه جایی سانت به سانت اتفاق می افتاد. ساعت به تندی می گذرد و کار امدادرسانی به کندی انجام می گیرد و حضور جمعیت شرایط را بسیار سخت کرده است. راننده آمبولانس که معنای ثانیه ها را می داند، باعصبانیت فریاد می زند: «فک کن بچه خودت تو آمبولانسه، برو کنار، از چی عکس می گیری». جمعیت تکانی می خورد و راه چندقدمی باز می شود. مسیری که باید در عرض سه دقیقه طی شود تا آمبولانس به بیمارستان سینا برسد، نزدیک به یک ساعت طول می کشد.