در دسامبر 1956 سازمان جدیدی به نام «انترناسیونال سیتواسیونیست» در تورینو ایتالیا اعلام موجودیت کرد. خطوط اصلی این جریان را گی دبور در مقاله ای 20 صفحه ای با عنوان «گزارش درباره ساختن موقعیت (سیتواسیون) و سازماندهی و عمل گرایش بین المللی سیتواسیونیستی» تدوین کرد. اولین شماره نشریه این سازمان در ژوئن 1958 در پاریس منتشر شد. سیتواسیونیست ها یا موقعیت سازان با باور به این اصل که فرهنگ بازتابی است از کاربرد امکاناتی که جامعه در اختیار دارد، درعین حال که خواهان تداوم، تشدید، نقد و فراگذشتن از دستاوردهای فوتوریسم، دادائیسم و سورئالیسم بود، کوشیدند آفاق تازه ای در برابر معانی فرهنگ، هنر، سیاست و انقلاب