چهار روز است شبکه خبر، 24‎ ساعته دوربین های خود را روی آوار های پلاسکو زوم کرده و به صورت زنده در حال نشان دادن حادثه است، اما آنچه در عمل اتفاق افتاده، این است که دوربین ها هیچ چیزی را نشان نمی دهند؛ نه از حال وهوای واقعی بیمارستان ها خبری است، نه از درد خانواده های منتظر پشت حصار آواربرداری و نه از وحشت عمومی شهروندان شهری که حالافکر می کنند هر نقطه اش، ممکن است برای خود به پلاسکویی تبدیل شود. فروپاشی پلاسکو ناگهان و برای چند ساعت چهره ها را عریان کرد. مردم فهمیدند که هستند و چقدر آداب شهرنشینی در آنها رسوب کرده؛ دریافتند شهر را به چه کسانی سپرده اند و دیدند در روز مبادا، باید به کدام یک از