خیابان جمهوری، پیر و خسته در مرکز تهران نفس می کشد، به جز چند تابلوی بزرگ که برندهای چینی را روی سردر ورودی فروشگاه ها و نمایندگی های شان تبلیغ می کنند، همه چیز لبریز از گرد زمان است. ساختمان های فرسوده و قدیمی به طرز نامنظمی در نمای اصلی خیابان جلوه می فروشند. خیابان جمهوری، اصول و استانداردهای خود را دارد. حافظه تاریخی این خیابان را اگر ورق بزنیم، به وقایع و خاطرات بسیاری می رسیم. این روزها اما این خیابان پر از خاطره ای دود آلود است. خاطره ای که دیگر نیست. جای خالی پلاسکو چند روزی روی دل این خیابان مانده، دودش هنوز که هنوز است بلند است: دودی که به چشم خیلی ها رفته و همچنان خیال فرونشستن ندارد.