کتاب «هنر خوشبختی از دیدگاه اپیکور» نوشته اپیکور با ترجمه فرخ بافنده توسط انتشارات پندارتابان منتشر شد. آموزه های اپیکور، فیلسوف بزرگ دوران باستان، همواره بر دوری انسان از رنج تاکید دارد و متاسفانه خوانش نادرستی از نظریاتش، او را فیلسوفی لذت گرا و مترادف با عیاشی و خوشگذرانی معرفی کرده است. در حالی که او همواره مردم را به تامل درباره خویش و کسب دانش دعوت می کرد تا آشفتگی های روح خود را برطرف کنند و به شادمانی دست یابند. دیدگاه ها و اندیشه های اپیکور در باب زندگی و مرگ، دین و علم، ادراک حسی و نحوه رسیدن به شناخت، خوشبختی و شادکامی، اخلاق و دوستی، هواخواهان بسیاری در دنیای باستان داشت و بعدها نیز بر تفکر اروپا تاثیری شگرف داشت. در بخشی از کتاب «هنر خوشبختی از دیدگاه اپیکور» درباره آن می خوانیم: «دیدگاه اپیکور در مورد خوشبختی به وضوح رنگ و بویی بودایی دارد. خوشبختی مساوی است با سکون و آرامش و این آرامش اساسا با کنار گذاشتن تمناهای دنیوی حاصل می آید. یعنی با دست کشیدن انسان از بلندپروازی هایش برای کسب قدرت، عزت، منصب، لذت و ثروت. این ایده در دو جمله معروف اپیکور که بیش از همه نقل شده، خلاصه شده است: «آسایش ما در گرو آنچه داریم نیست، بلکه حاصل آنچه از آن لذت می بریم، است» و «آدمی که اندک خویش در نظرش ناچیز است، هیچ چیزی برایش کافی نیست.» کتاب «هنر خوشبختی از دیدگاه اپیکور» با ترجمه فرخ بافنده در 256 صفحه، با شمارگان 1500 نسخه و به قیمت 17500 تومان توسط انتشارات پندارتابان منتشر شده است.