بروز حوادث بزرگ طبیعی و زیست محیطی، معمولا روند ارائه خدمات رفاهی وعمومی را دچار آشفتگی می کند و همین آشفتگی و اختلال در ارائه خدمات بهداشتی زمینه بروز بسیاری از بیماری ها را فراهم می کند. عفونت های حاد تنفسی فوقانی، هپاتیت عفونی، بیماری های قلبی و استرس های روانی نمونه ای از این بیماری هاست. در چنین شرایطی توجه به رعایت معیارهای بهداشت عمومی و آشنایی با علائم بیماری های مختلف برای کاهش خطراتی که سلامت انسان ها را تهدید می کند امری کاملا حیاتی است. تب، سرفه، اسهال، بیماری های بثوری و سوختگی ها حتی حیوان گزیدگی ازجمله مواردی هستند که در روزهای بعد از حادثه در مناطق آسیب دیده تسری پیدا می کنند. از اینجا به بعد است که استقرار تیم های درمانی و خدمات رسانی در این مناطق اهمیتی صدچندان پیدا می کند.