عکس مقابل در سفر مظفرالدین شاه به اروپا در انگلستان گرفته شده است. حضار همگی داخل سالن یک کشتی بوده اند. مظفرالدین شاه سه سفر به فرنگ داشت.سفر اول وی در 1317قمری و با انگیزه دیدار از نمایشگاه بین المللی پاریس انجام شد.سفر دوم به سال 1320قمری و سفر سوم نیز در سال1323صورت پذیرفت.البته سفر دوم و سوم به بهانه درمان و استفاده از آب های معدنی بلاد غرب بود. مظفرالدین شاه در پاریس مورد سوء قصد قرار گرفت اما ضارب موفق به ترور نشد. در سفرهای اول و دوم تعداد ملتزمین رکاب زیاد و در سفر سوم کمتر بودند. در این عکس بجز مظفرالدین شاه که مقتدرانه نشسته بر صندلی حضور دارد در سمت چپ عکس نشسته جرج پنجم ولیعهد انگلیس است.بین مظفرالدین شاه و خانم نشسته به صورت ایستاده اتابک صدر اعظم است.پشت سر اتابک در سمت راست عکس حسینقلی نواب و در سمت چپ ابوالحسن اردلان ملقب به فخرالملک ایستاده اند. در سمت چپ عکس اولین نفر ایستاده محمد علی علاءالسلطنه است که 20سال وزیر مختار ایران در لندن بود.به استدعای او دولت انگلستان عالی ترین نشان را که موسوم به بند جوراب بود به مظفرالدین شاه اعطا کرد و به پاس این خدمت علاءالسلطنه نیز لقب پرنس دریافت کرد. دقیقا پشت خانم نشسته بر صندلی در مرکز عکس، حسین پاشا امیربهادر جنگ ایستاده که پس از فتح تهران به دست مجاهدان مشروطه به همراه محمدعلی شاه و کامران میرزا به سفارت روس در زرگنده پناهنده شدند. در این تاریخ دوربین های عکس فوری مرسوم بودند که از فیلم شیت یا رول ژلاتینو برومور نقره به عنوان نگاتیو بهره می بردند و چاپ عکس روی کاغذهای ژلاتینو برومور نقره انجام می شد. زمان گرفتن عکس بسیار کوتاه و به کسری از ثانیه می رسید و امکان عکاسی بدون بهره گیری از فلاش در روز حتی در مکانهای مسقف میسر می شد. به سبب فیلمهای نسبتا حساس عکاس توانسته از دیافراگم بسته برای افزایش عمق میدان در عکس سود جوید و این امر منجر به آن شده که چهره افراد در تمامی پلان های عکس واضح باشد. چاپ عکس نیز توسط فردی انجام پذیرفته که کاملابه امر چاپ مسلط بوده و کنتراست بالنسبه یکسان و مناسبی را به عکس بخشیده است.در اینجا با عکس خبری بی عیب و نقصی مواجه هستیم که با استانداردهای امروزی نیز مطابقت دارد.