خبر به دنیا آمدنشان همیشه بهترین خبر برای پدر و مادر است. پدر و مادری که با به دنیا آمدن آنها همه آرزو های خود را کنار می گذارند و تمام آینده را در وجود یک نفر می بینند. همه دنیا می شود فرزند. اگر بخندد دنیایشان آرام می شود و وای به زمانی که گریه کند.

با جان و دل همه توانشان را برای فرزند می گذارند و البته این رابطه دوطرفه است. همه ما فرزندان کسانی هستیم که با تمام وجود قبولشان داریم و برایشان جان می دهیم.

اما گاهی این روابط دو طرفه از بین می رود. پدر و مادر ها با فرزند برخورد می کنند و همچنین فرزندان آنها را دوست ندارند. چه می شود که قانون محکم مهر والدین و فرزندان به هم می ریزد و فرزندان از والدین خود بیزار می شوند؟