بختیار رحمانی، انگیزه زیادی برای بازی مقابل استقلال داشت. او که ابتدای فصل با انگیزه های زیادی به تیم آبی پوش پایتخت پیوست، آنقدر نیمکت نشین شد که سرانجام دوباره به فولاد خوزستان برگشت. با همه این شرایط، او روز جمعه همراه تیمش مقابل استقلال قرار گرفت و از زمانی که وارد ورزشگاه آزادی شد، واکنش هواداران را به همراه داشت. آنها علیه بختیار شعار می دادند. شعارهایی که درباره اش می گوید: طبیعی بود. مگر می شود همه شما را دوست داشته باشند؟ خیلی ها هم هستند که من را دوست دارند. خودم این را می دانم که خیلی از استقلالی ها بختیار را دوست دارند.

رحمانی که برای ادای احترام به سمت منصوریان رفت، توضیح می دهد: به هر حال من در استقلال بازی کرده بودم و وظیفه ام این بود که به سمت نیمکت این تیم بروم.این اتفاق ها در فوتبال طبیعی است و من همیشه برای استقلال و هواداران این تیم آرزوی موفقیت می کنم.

از بختیار درباره درگیری روی نیمکت استقلال پرسیدیم که او گفت: من ندیدم اما فکر نمی کنم اتفاق جالبی بوده باشد. احترام همیشه واجب است. اگر اشتباه نکنم، یعقوب کریمی بزرگ تر از نورافکن است و باید احترام او نگه داشته شود. البته این را می دانم که منصوریان از نظر نظم و انضباط خیلی خوب عمل می کند و اصلابا کسی تعارف ندارد.

رحمانی درباره بازی با استقلال هم گفت: ما تمام تلاش خودمان را کردیم که در این بازی به گل برسیم. فکر می کنم یکی از روزهای بد ما بود. خودم هم تلاش کردم تا بتوانم گل بزنم، اما نشد. یک ضربه ایستگاهی هم زدم که حسینی آن را دفع کرد.

اما حرف های پایانی بازیکن فولاد، آنجا که درباره تعویض پیراهنش با کاوه رضایی می گوید: کاوه دوست من است. البته یکی از دوستانم پیراهن کاوه رضایی را خواسته بود و لباسم را با او عوض کردم تا این پیراهن را به دوستم بدهم.