نوبهار 20 نوامبر 1917، (شماره 63)، گزارش می کند هر روز شمار زیادی از مردم مستاصل، مرد، زن و کودک، از دیگر نقاط به تهران می آیند و در خیابان ها یا دکان های متروک زندگی می کنند. در همین شماره این گزارش آمده است: «به موجب یک خبر خصوصی که به اداره [روزنامه] رسید، پریروز قبل از ظهر میرزاابوالقاسم خان درب دکان نانوایی جنب انبار گندم یک سینی مس غفلتا از در دکان نانوایی برداشته رو به فرار می گذارد، آژان پست [کشیک] او را دستگیر و پس از استنطاق خود اقرار به دزدی های مهم می کند. لذا کمیسری با ده نفر آژان با یک صاحب منصب برای تفتیش به خانه مشارالیه می فرستند، پس از ورود اشاره به گوشه اطاق کرده آژان وارد اطاق شده لحاف مندرسی را که در گوشه اطاق بوده بلند می نمایند می بیند یک پسر و یک دختر کوچک از گرسنگی مرده و عیال مشارالیه هم در گوشه دیگر اطاق به واسطه گرسنگی در حال نزع است.»