اصولا و متاسفانه رسم شده که هنگام بروز هرگونه حادثه یا وقوع حوادث طبیعی، همه چیز و همه کس از ابر و باد و مه و خورشید و فلک گرفته تا دست روزگار، از سوی مسئولان به عنوان مقصر اعلام شود به جز دستگاه های مسئول!

در همین ماجرای سیل در استان های شمال غرب کشور و تلفات جانی که در این استان ها و بخصوص شهرهای عجب شیر و آذرشهر آذربایجان شرقی رخ داد و هنوز هم پیکر شماری از قربانیان پیدا نشده، بازی فرار به جلو و کی بود کی بود من نبودم مسئولان و دستگاه ها آغاز شده است. محور این بازی همیشگی، در سیل شمال غرب، شناسایی مقصر افزایش تلفات جانی است و بلافاصله هم این مقصر شناسایی و معرفی شده است: مردم! به ادعای برخی دستگاه ها که البته با همراهی و اعلام شتابزده برخی روزنامه ها نیز همراه شد، شهروندانی که برای تماشا کردن سیل و سلفی گرفتن به کنار رودخانه های طغیان کرده رفته بودند، مقصر تام و کامل ماجرا معرفی شدند و انگار نه انگار که صنف اطلاع رسانی و... ساماندهی افکار عمومی و رساندن هشدارهای لازم به آنان حتی با دخالت نیروهای انتظامی در دور کردن مردم از نقاط پرخطر در این تلفات نقش داشته است. انگار نه انگار که مقاوم نبودن سازه های احداث شده بر روی رودخانه ها باعث افتادن خودروها در درون رودخانه شده است.

در نتیجه این که باید گفت عقل جمعی و وجدان جامعه درباره عملکرد برخی مسئولان در سیل اخیر و فرافکنی های صورت گرفته قضاوت کرده و فرار به جلو و معرفی کردن مردم به عنوان مقصران همیشگی راه به جایی نخواهد برد، چراکه مسئولان و دستگاه های عریض و طویلی که به این منظور حقوق می گیرند، در رده اول هر مسئولیتی هستند که گریزی هم از آن نیست.