پدر به دو فرزند خود نگاه می کند. دختر و پسری که هر دو از دانشگاه آزاد فارغ التحصیل شده اند، اما طی این سال ها نتوانسته اند برای خود شغلی دست و بکنند و سرگرم شوند. البته برای آن دوچندان مهم نیست. سرشان را با تفریح گرم کرده اند و خیالشان هم راحت است که از لحاظ مادی مشکلی ندارند چون همواره پدری ثروتمند حمایتگرشان بوده است، اما این چیزی نیست که پدر از دو فرزند خود می خواست.

او به خیال خود در دوران کودکی و نوجوانی فرزندانش را در رفاه بزرگ کرد به امید این که فرزندان خوشبخت و موفق بار بیایند و در آینده ادامه دهنده راه پدر شوند. پدر اکنون متوجه شده که آن رویه تربیتی سراسر اشتباه بوده و پول فراوان خرج فرزندان کردن، تاثیری منفی بر رشدشان داشته، اما متاسفانه کمی دیر به اشتباه خود پی برده است.