قبیله های گردن دراز که در تپه پادونگ واقع در شمال تایلند زندگی می کنند، یکی از قبیله های شگفت انگیز جهان به شمار می روند.

به گزارش مشرق، مردم این قبیله در اصل متعلق به گروه های کوچکی از قوم کارن در میانمار و آواره های برمه ای بودند. 36 خانوار از روستاییان منطقه کارن، زنان گردن زرافه یا «پادونگ» خوانده می شوند. زن های گردن دراز از دوران نوجوانی حلقه های بزرگ و سنگین فلزی به وزن 15 تا 22 کیلو را به دور گردن خود می اندازند و این وضعیت باعث می شود تا در نتیجه رشد ترقوه، گردن آنان دراز شود. درواقع سنگینی حلقه های فلزی باعث نرم شدن استخوان ها و بندهای گردن می شود.

معروف است که نخستین حلقه برنز در 9سالگی به گردن دختران پادونگ آویخته می شود و تا هنگام ازدواج هر سال یک حلقه دیگر به آن افزوده می شود تا زمانی که درازای آن به یک فوت یا 30سانتیمتر می رسد. این زنان آنچنان به این حلقه ها وابسته اند که اگر زمانی آنها را از گردن جدا کنند، یارای نگهداری سر روی گردن را ندارند.