ابوالقاسم عارف قزوینی ولد ملاهادی وکیل در اوایل سنه 1300ه.. ق (1261 ه. ش) در شهر قزوین چشم به جهان گشود. عارف صرف و نحو عربی و فارسی و سایر علوم متداوله را در زادگاهش فرا گرفت و در ادبیات، خوشنویسی و علم موسیقی مهارتی درخور تحصیل نمود. چون آواز خوشی داشت، به اصرار پدر مدتی در قزوین به روضه خوانی پرداخت و معمم شد، اما با فوت پدر عمامه برداشت و دست از این کار برکشید. در 17 سالگی دلباخته دختری شد و علی رغم مخالفت خانواده دختر، پنهانی او را به عقد خود درآورد و مدتی از قزوین متواری شد. اما با وجود علاقه ای که میان آنها بود، در نهایت به دلیل فشار خانواده دختر مجبور شد او را طلاق دهد. در سال های بعدتر،