«شهر»: و تامل درمورد ویژگی و کارکردهای مطلوب آن در تاریخ طولانی و پرفراز و نشیب این سرزمین، بسیار مورد توجه بوده است. در شاهنامه فردوسی از شهری به نام سیاوش گرد نام برده می شود که نه تنها از نظر شهرسازی و معماری بی نظیر بود، بلکه به عنوان مرکزی برای زندگی کرامت مندانه اقوام مختلف ایرانی در کنار یکدیگر و صلح و اتحاد میان ایران و توران درآمده بود. شهرهای ایران امروز، کمترنشانی از بزرگی و عظمت تاریخ این مرز و بوم را نشان می دهند. شهرهای ما هم اکنون از متراکم، بزرگ شدن و به هم پیوستن روستاها و بدون هیچ ضابطه ای شکل گرفته و دست به گریبان انواع مشکلات و بلکه بحران های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هستند. سرنوشت غمبار این شهر آرمانی شاهنامه، دقیقا توصیف وضعیت کنونی ما است: