«حق حیات» به مثابه اساسی ترین حق بشری مستلزم فراهم سازی تمام امکانات جامعه است. دولت ها وظیفه دارند تا در تمام سطوح حیات شهروندان را تضمین کنند که یکی از این وظایف تضمین امنیت جاده هاست. در ایران سالانه تعداد زیادی تصادف منجر به فوت، جراحت، نقص عضو و... به وقوع می پیوندد. بخشی از این سوانح معلول ضعف های فرهنگی جامعه در رانندگی بوده و بخش دیگر آن ناشی از ضعف امکانات و استانداردها یا انجام نشدن صحیح تکالیف قانونی مسئولان است. تصادفات زنجیره ای که در آغاز سال 1396 به وقوع پیوست نمونه هایی است که اظهارات متعدد مقامات قضایی، مسئولان مربوطه و پلیس درباره آنها نشان از دخیل بودن همه عوامل یاد شده است.