پس از برگزیت (جدایی انگلیس از اتحادیه اروپا) که در پی برگزاری همه پرسی در انگلیس رخ داد، اصطلاحی تحت عنوان «فرگزیت» در ادبیات سیاسی اروپا رایج شد. اصطلاحی که از سوی یک کاندیدای انتخاباتی ملی گرا و راست افراطی به نام مارین لوپن در فرانسه باب شد و در برگیرنده معنای «خروج فرانسه از اتحادیه اروپا» بود. در جریان رقابت های انتخاباتی فرانسه نیز فرگزیت یکی از موضوع های مهم و چالش برانگیز بود که البته حامیان قابل توجهی هم داشت و فرانسوی های خسته از رکود اقتصادی و هراسناک نسبت به تهدیدهای امنیتی به آن روی آوردند اما مقابل فرگزیت، سیاست میانه روی و تعامل با جهان بویژه اتحادیه اروپا از سوی یک کاندیدای جوان به نام امانوئل ماکرون معرفی شد. او که حامی ماندن در اتحادیه اروپا و ایفای نقش موثرتر پاریس در این اتحادیه است، توانست از سد آرای حامیان فرگزیت عبور کند و با مشروعیت 65 درصدی که مشروعیت قابل توجهی است، پیروز انتخابات ریاست جمهوری فرانسه شود و به تهدید فرگزیت پایان دهد. مردم فرانسه با انتخاب ماکرون درواقع به ماندن دراتحادیه اروپا رای دادند و نتیجه این انتخابات، نتیجه همه پرسی فرگزیت که لوپن در صورت پیروزی در انتخابات وعده اش را داده بود، نیز مشخص شد. شاید یکی از دلایلی که باعث شد، برخی پیش بینی ها مبنی بر حضور نیافتن حامیان ماکرون پای صندوق های رای، محقق نشود نیز تهدید فرگزیت بود. تهدید جدایی از اتحادیه اروپا، فرانسوی ها را بیش از پیش ترغیب به شرکت در انتخابات و رای دادن به ماکرون کرد و اکنون هم فرانسوی ها و هم کشورهای عضو اتحادیه اروپا خرسند هستند که دست کم تا 5 سال آینده فرانسه در اتحادیه اروپا می ماند.