گسترش ابتکارهای دیجیتال در سیاست خارجی در یک دهه اخیر، چیزی کمتر از انقلاب در رویه دیپلماسی نبوده و فناوری های دیجیتال، روابط اجتماعی افراد و روش دولت ها را در اعمال حاکمیت بین المللی تغییر داده است. در سال های اخیر، به وضوح نمونه هایی از کاربرد دیپلماسی دیجیتال را در انتقال پیام هایی که در جوامع مختلف و بر اثر حوادث اجتماعی اتفاق افتاده مشاهده کرده ایم. برای نمونه می توان به کودتای اخیر در ترکیه پرداخت که در آن به مدد ابزارهای دیجیتالی که در اختیار همه شهروندان چه در داخل ترکیه و چه در بیرون از مرزهای این کشور وجود داشت، جزئی ترین مسائل کودتا به وضوح و با سرعت منتقل و منتشر شد. امروز، نه تنها