قلعه نویی علاوه بر قهرمانی و نایب قهرمانی در لیگ، جام حذفی را هم از دست داد. فصلی که با انواع و اقسام قول ها و تعریف و تمجیدها از تبریز و مدیران و بازیکنان شروع شده بود، برای قلعه نویی با ناکامی های بزرگ و کوچک به پایان رسید.

قلعه نویی جام حذفی را هم از دست داد تا برای رسیدن به جایگاه گذشته اش به انقلابی درونی نیاز داشته باشد. بعد از شکست های مختلف، تمام امید قلعه نویی و البته تبریزی ها به خرمشهر و جام حذفی بود؛ اما چشم هایی که پنجشنبه شب منتظر بالابردن جام توسط مهدی کیانی بودند، چیزی جز اشک و آه و حسرت نصیب شان نشد.

همه آنچه قلعه نویی با کوله باری از تجربه و تیمی سرشار از ستاره برای تبریزی ها در این فصل به دست آورد، کسب سهمیه آسیایی بود. آن هم در پلی آف که مشخص نیست تراکتورسازی به مرحله گروهی می رسد یا نه. قلعه نویی در این فصل کم شکست نخورده بود؛ اما این شب آخر کمر او را خم کرد و حالا بلند شدن از زیر بار این اتفاقات سخت خواهد بود. از بستن تیمی پیر و فرتوت در ابتدای فصل، شکست در رقابت قهرمانی برابر پرسپولیس، تا مشکلاتی که با بنگر پیدا کرد و مشکلاتی که کرار جاسم یک میلیاردی ساخت، تا شکست برابر منصوریان و تقدیم نایب قهرمانی به استقلال. همه و همه قلعه نویی را مصمم کرده بود تا در فینال جام حذفی از اعتبار در خطر افتاده اش دفاع کند، اما ضربه سر دقایق پایانی سجاد شهباززاده هرآنچه را که او بافته بود پنبه کرد تا شکستی دیگر تکمیل کننده فصل غم انگیز او باشد.

حالا رها شدن از چنین دردی چه برای قلعه نویی و چه برای تراکتورسازی سخت خواهد بود. به خصوص که آینده قلعه نویی به ناکامی های این فصل گره خورده؛ و آینده تراکتورسازی به محرومیت از نقل و انتقالات تابستانی.