حدود 10 سالی می شود که اعتقاد دارم نیمه دوم دهه 1390 برای کشور ما سرنوشت ساز و تعیین کننده خواهد بود. کمی درباره چرایی این ادعا توضیح می دهم. سرنوشت ساز بودن نیمه دوم دهه 1390 در آن است که دو رودخانه خروشان در این زمان به هم می رسند. رودخانه اول، به نحوه مدیریت بلندمدت دارایی های کشور مربوط می شود. قابلیت اداره یک کشور را می توان با نحوه مدیریت دارایی های طبیعی، انسانی، مدیریتی و سیاسی آن مورد ارزیابی قرار داد. کشور ما از نظر منابع و دارایی های تجدیدناپذیر یا کمتر تجدیدپذیر نظیر آب، هوا، خاک، نفت و گاز به گونه ای اداره نشده که بتواند برای مردمش رفاه پایدار ایجاد کند. ما این منابع را به جای آن