امیر سرلشکر حسن آبشناسان نوزدهم اردیبهشت 1315 در محله نازی آباد تهران، چشم به جهان گشود.

چون زادروزش نزدیک به روز شهادت امام حسن(ع) بود، آقا قربانعلی، پدر آن شهید، نام «حسن» را بر او نهاد. در دوران نوجوانی با اسلام و آموزه های انسان ساز آن آشنا شد؛ با قرآن مجید و نهج البلاغه انس همیشگی داشت. نخستین دوره تکاوری را که در ایران راه اندازی شد، با پیروزی پشت سرگذاشت. همچنین، در سال1356 دوره عالی ستاد فرماندهی را با سرافرازی گذراند. در 1350 از استان خوزستان به استان فارس فرستاده شد و نزدیک ده سال را در شیراز با پشتکار و کوشندگی سپری کرد. در این مدت، دوره تکمیلی چتربازی و تکاوری کوهستان را در ایران و اسکاتلند گذراند. حسن زبان انگلیسی را به خوبی فراگرفته بود. در درجه های پایین تر همواره در سمت افسر ورزش یگان انجام وظیفه می کرد. شهید آبشناسان در ورزش های دوومیدانی، والیبال، بسکتبال، پینگ پنگ، شنا، سوارکاری و جودو نیز زبردست بود.حسن آبشناسان در هشتم مهرماه 1364، در حالی که فرماندهی لشکر 23 نوهد(نیروی ویژه هوابرد) و قرارگاه شمال غرب ارتش یعنی بخشی از قرارگاه حمزه سیدالشهدا را به دوش داشت، به هنگام نبرد قادر که با برنامه ریزی خودش همراه بود، در منطقه سرسول کلاشین شمال عراق با ترکش توپ شربت شیرین شهادت را نوشید.