«انتخابات» فرمی از مشارکت سیاسی و اجتماعی است که واجدان شرایط به پای صندوق های رای می روند تا بیان کنند چه کسی را برای مدیریت کلان جامعه مناسب و اصلح می دانند تا مدیریت امور کشور خود را به او محول کنند. اما این، تنها سطحی از مشارکت است که می توان به آن «مشارکت صوری» لقب داد. در کنار این مشارکت صوری، مشارکت سیاسی عمیق تری نیز وجود دارد که می تواند محتوای غنی تر را دربر داشته باشد و کیفیت دیگری از مشارکت عمومی و همگانی را سازماندهی کند، تا به طور کارآمدتر ساز و کار زندگی را پیش برد. این مشارکت از طریق «احزاب» و «ساختارهای حزبی» رقم می خورد؛ که می توان به آن لایه دوم مشارکت سیاسی لقب داد.