دکتر تام کاتنا را در بیمارستانی در کوه های نوبا ملاقات کردم؛ مکانی که همزمان درگیر جنگ و قحطی است اما تعداد کمی درباره اش شنیده اند. بیمارستان مملو از کودکانی است که زخم های عمیق جنگ و قحطی بر بدن هایشان خودنمایی می کند. در این میان در بسیاری از نوزادان نوعی سوء تغذیه شدید به نام «کواشیورکور» تشخیص داده شده است. دکتر تام 9سال پیش به این بیمارستان آمد. از آن زمان، به عنوان تنها جراح این بیمارستان، روز و شب مشغول کار کردن است. از او می پرسم: «چرا اینجا مانده اید؟» او جواب می دهد: «انتخاب دیگری وجود ندارد. یا باید اینجا را ترک کنی و همه را تنها بگذاری یا به کار کردن ادامه دهی.»