در ایران، از قدیم به اداره امور شهر و حفظ نظم و امنیت آن اهمیت بسیار داده می شد و این امر طی تاریخ و در ضمن دوره های مختلف تحول و تکامل یافت و در دوره صفوی به حد کمال رسید. در آن عصر شهرها و بلاد به وسیله صاحب منصبانی چون«بیگلربیگی»، «کلانتر»، «داروغه»، «کدخدا»، «میرعسس»، «شحنه»، «گزمه» و... اداره می شدند. این درجه داران بر اساس قوانین مدونی که برای تعیین وظایف و حدود اختیارات هریک از ایشان وضع شده بود، امور نگاهبانی، حراست و پاسداری و قضایی هر شهر را برعهده داشتند. این راه و رسم و آن مناصب به دوره قاجار رسیدند.سازمان امنیتی و انتظامی اوایل قاجار با کم و بیش اختلافی، همان سازمان اعصار قبل و