رفاه ذهنی یا رفاه حداکثری عمدتا خود را در پیگیری سبک های مختلف زندگی به نمایش می گذارد. در واقع این بخش از جامعه ما از مرحله ارضای نیازهای معیشتی گذر کرده و رفاه را در موضوعات سطح بالاتری مانند حفاظت از محیط زیست، دسترسی به بهداشت، آموزش، آسایش، آرامش و مانند اینها جست وجو می کند که همگی ذیل مقوله رفاه ذهنی می گنجند. در دو انتخابات بعد از سال 1384 هم باز مساله اقتصادی اهمیت پیدا کرد و البته عمدتا خود را در قالب رفاه ذهنی یا رفاه حداکثری به نمایش گذاشت. مساله رفاه کم کم در حال بدل شدن به مساله اصلی جامعه ایرانی است و در موسم انتخابات، این موضوع خود را بیش از همیشه به نمایش می گذارد.