در بدرقه یار روزهای عشق و مردانگی، سردار مروت و پایداری، حاج شعبان (علی)نصیری همان که در حریم حرم به مولایش اباعبدالله الحسین(ع) پیوست

باز یک باردیگر

روی شانه های شهر

آوار خاطره هاست!

از دیروز، تا امروز

از دلشوره های والفجر مقدماتی

تا شب های ناآرام مهران!

حاجی!

در این بهانه های سرشار و یکریز

خاطره هایت اقامت دارد!

و هنوز و همیشه

پشت دروازه های زمان

سکوتت معماست!

این بار

تو خفته ای!

و ما برخاسته ایم

تا همه سال های ایستادنت را

طواف کنیم!

بی آنکه بدانیم

تواجابت گریه و استغاثه

در شب آفتابی «مجنون» ی!

حاجی!

فردا

بر بلندای لحظه ها

آنجا که تو

دل ها را فرمان آتش می دهی

دلتنگی کربلای 4

موج می زند!

و ما

دوباره

چفیه های غریب را

به یاد زخم های تو

در خیبر و بدر

پر از اشک و عشق می کنیم!

حاجی!

فردا که می روی

به بچه های گردان بگو

حلقه این محاصره

روز به روز تنگ تر می شود!

تا می توانید «علی اکبر» بفرستید!