غیبت این است که یک گناه مخفی را بگویی صاحبش هم بفهمد ناراحت بشود. یک وقت شما می گویی: این شیخ، قد بلند است، کاشانی است که شب های جمعه در تلویزیون می آید، خوب این غیبت نیست. چون همه می دانند من شیخ هستم. همه می دانند من کاشانی هستم. همه می دانند قد من بلند است. اینها غیبت نیست. چون همه می دانند.

اما غیبت این است که یک عیبی را از من نقل کنی که دیگران نمی دانند، اگر هم بشنوم ناراحت می شوم. غیبت معنایش این است.

اگر غیبت کننده توبه هم بکند باز هم آخرین نفری است که بهشت می رود، این قدر غیبت بد است.

حفظ آبرو سبب حذف لغزش ها در قیامت می شود. اگر کسی آبروی کسی را حفظ کند، باعث می شود که لغزش هایش حفظ شود. سعی کنیم عیب همدیگر را بپوشانیم.