از وقتی گوشی به دست شده، او را نه تنها نمی بینیم بلکه صدایش را هم نمی شنویم، همیشه در گوشه ای از اتاق نشسته و با دوستان مجازی اش مشغول بازی و گفت وگوست، اگر چه از عاقبت این کار بسیار هراس دارم، اما چه کنیم که دوره زمانه عوض شده و ما نمی توانیم بچه ها را مجبور کنیم مثل ما باشند و زندگی کنند. من پذیرفته ام تلفن همراه یار همیشگی بچه های امروز است، آنها نیازمند آنند و ما باید مطیع نیازشان باشیم.

تکنولوژی و فناوری های ارتباطی به سرعت برق و باد، رو به پیشرفت هستند،هر چه می گذرد دهکده ارتباطات جهانی کوچک تر می شود و راه های ارتباطی آن نیز کوتاه تر؛ هر چند که راه کوتاه می شود اما خطرات این مسیر، آنچنان بزرگ و بزرگ تر می شود که اگر احتیاط نکنیم بی تردید با مشکلات عدیده ای مواجه خواهیم شد.