به استناد داده های منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران در بازه سال های 1385 تا 1395 نرخ مهاجرت داخلی در ایران یعنی انتقال جمعیت روستا به شهر با کاهش قابل توجهی همراه بوده است تا جایی که جمعیت شناسان معتقدند در این بازه زمانی برای نخستین بار پس از اجرای سرشماری و ثبت داده های متقن، مهاجرت معکوس یعنی انتقال جمعیت از شهر به روستا رخ داده است. تبیین چرایی این موضوع ضمن توجه به اهمیت نقش متغیرهای اقتصادی در بروز پدیده مهاجرت و پیامدهای اجتماعی آن برای کل کشور محورهایی است که در این گزارش مورد بررسی قرار می گیرد.