در ادامه سفرنامه ام به خارج، امروز درباره غذا گزارش می دهم:

با اینکه به قول شاعر «به سفرهای زیادی رفتم»، اما تا سال ها فکر می کردم که همه مردم جهان همین غذای ما را می خورند، چرا؟

در سفر به شیراز دوستان ما را دوره کردند و بردند رستوران خفن، در اصفهان و تبریز و اهواز و چابهار و مشهد و رشت و قشم و لنگرود هم دوستان هلهله کنان و کل کشان ما را بردند رستوران خفن.

خلاصه در خارج هم از ایرانیان مقیم کره بگیر تا فرانکفورت و براتیسلاوا و لیزبون و نیویورک و قندهار و بوداپست و ژوهانسبورگ و کوبا و کنیا و گینه نو و جزایر قناری، همه و همه ما را بردند رستوران خفن.

بدبختی اینجا بود که همه این رستوران خفن ها چلوکباب کوبیده و جوجه کباب داشتند!

تجربه 60 سال سفر به من آموخته با ایرانی های مقیم هیچ جا (حتی اگر مقیم اصفهان باشند!) نباید بروید رستوران، چون غذای خفن ایرانی ها در سراسر دنیا (حتی اصفهان) چلوکباب کوبیده است.

به جان عزیزم من دیروز که به صورت اتفاقی موقع ناهار تنها مانده بودم و از گشنگی تنهایی دنبال غذا می گشتم فهمیدم جز چلوکباب، غذاهای دیگری هم در دنیا هست؛ مثل چی؟ فردا برایتان گزارشش را می دهم.