آخوند پنجو: سیدعبدالوهاب، معروف به آخوند پنجو (942 1040 ق) فقیه و عارف و شاعر فارسی گوی شبه قاره در قرن دهم ق است. او سراسر زندگی خود را در تدریس و تربیت شاگردانش صرف کرد. زبان اصلی اش پشتو بود، ولی به فارسی نیز شعر می گفت و هندی را نیز خوب می دانست.

محمد قاسم شادیشاه: مولانا محمد قاسم شادیشاه خوشنویس و کاتب قرن دهم ق است. غالب نویسندگان وی را به لطف و ملاحت و نازکی قلم ستوده اند. برخی او را کندنویس دانسته اند و گفته اند که روزی پنج بیت می نوشت. از آثار اوست: خوشنویسی نسخه ای از دیوان امیرشاه، هفت قطعه مرقه سیداحمد مشهدی.