در سالروز شهادت امیرالمومنین حضرت علی بن ابیطالب (ع) و همسو با چشم های گریان و سینه های داغدار مومنان این ستون را به گونه ای متفاوت از روزهای دیگر می نگاریم و به ابیاتی از سروده شاعر متعهد کشورمان جناب آقای امیر مرزبان اختصاص می دهیم.

***

دوباره مسجد و محراب سر شکسته شده

فقط برای سری که سحر شکسته شده

نماز آخر دریای عشق طوفانی ست

میان سجده، جبین قمر شکسته شده

برای چیست زمین، عرش، غرق خون شده باز؟

برای چه ملک الموت پر شکسته شده؟

نگاه کن! که ملایک به سینه می کوبند

که جبرئیل امین هم کمر شکسته شده

نگه کن به علی این دو روز آخر عمر

چقدر پیر شده، بیشتر شکسته شده...

دوباره مردم این شهر خاک می ریزند!

دوباره پای پیمبر مگر شکسته شده؟!

فضای «کوفه»؛ احد می شود و حمزه؛ علی

دوباره قصه دندان؟ نه سر شکسته شده!

دوباره تازه شده داغ استخوان هایی -

که بین آتش و دیوار و در شکسته شده...

از آن شبی که علی غسل داد فاطمه را...

کنار چاه سرش مستمر شکسته شده...