برخورداری از سلامت نیاز اولیه برای داشتن تحرک اجتماعی است؛ درحالی که شهروندان کشورهای توسعه یافته عمر طولانی تری دارند، شهروندان کشورهای فقیر از طول عمر کمتری برخوردار هستند. این تفاوت در بین کشورهای ثروتمند و فقیر، حدود 10 سال در شاخص امید به زندگی خود را نشان می دهد. نظام طب ملی انگلستان (ان اچ اس) از دهه 1950 یعنی زمانی که ترکیب جمعیتی و طول عمر شهروندان بسیار با امروز متفاوت بود، در جهت افزایش طول عمر شهروندان بریتانیا برنامه ریزی کرده است. امروزه چالش هایی نو فراراه شهروندان در سراسر جهان پیش روی سیاست گذاران و برنامه ریزان سلامت و خدمات اجتماعی قرار گرفته است و سیاست ها و برنامه ها باید