تا سال 2030، جهان میلیون ها هکتار از زمین های کشاورزی حاصلخیز را به علت گسترش شهرها از دست می دهد.

محققان بین المللی با تجزیه و تحلیل داده های ماهواره ای زمین های کشاورزی و میزان بهره وری آنها با استفاده از نتایج سال 2000 به عنوان نقطه مرجع و مقایسه آن با طرح های مناطق شهری تا سال 2030، دریافتند 30 میلیون هکتار از زمین های کشاورزی جهان به شهرهای رو به رشد تبدیل می شوند که وسعتی معادل کشور فیلیپین است. در این میان، آسیا و آفریقا 24 میلیون هکتار از زمین های کشاورزی اصلی خود را از دست خواهند داد.

شهرها، قطب فعالیت های اقتصادی اند و از این رو تغییرات بزرگی قابل انتظار است. همان طور که نویسندگان مقاله می گویند، این نخستین مطالعه ای است که درباره تاثیر شهرنشینی روی زمین های کشاورزی در سطح جهانی، قاره ای و کشوری انجام شده است. کشورهای اتریش، آلمان، سوئد، نیوزیلند و ایالات متحده این مطالعه را انجام داده اند.

میزان بهره وری زمین های کشاورزی که تا سال 2030 ناپدید می شوند، تقریبا دو برابر میانگین جهانی است و حدود 4 درصد تولیدات کشاورزی جهان از سال 2000 را به خود اختصاص داده است. چین، هند، نیجریه، پاکستان و ایالات متحده در صدر کشورهایی قرار دارند که زمین های کشاورزی شان را به دلیل گسترش شهرنشینی از دست داده اند. هرچند تفاوت های قابل توجهی در سطوح منطقه ای وجود دارد، اما بیشترین تاثیر، بر میزان بهره وری محصولاتی از قبیل برنج، گندم، ذرت و سویاست.

در میان قاره ها، آسیا، حداکثر تلفات زمین های کشاورزی را خواهد داشت؛ زیرا چین به تنهایی یک چهارم از تلفات زمین های کشاورزی جهان را به خود اختصاص داده است. انتظار نمی رود در هند، دیگر کشوری که بسرعت در حال توسعه اقتصادی است، زمین های بیشتری از دست برود؛ هر چند این سناریو ممکن است با رشد شهرنشینی در این کشور تغییر کند. پاکستان، ویتنام و اندونزی نیز توان بالقوه ای برای از دست دادن زمین های کشاورزی شان دارند. هنگامی که این تغییرات معیشت کشاورزان کوچک و خرده فروشان را تهدید کند، عواقب جدی تری در مناطق جنگلی نیز دیده خواهد شد.

فلیکس گروتزیگ می گوید: «از یک سو، زمین های کشاورزی به مصرف شهرنشینی می رسند و از سوی دیگر، ممکن است جنگل ها و دیگر اکوسیستم های ارزشمند در مقیاس های مربوط جایگزین جدیدی برای زمین های کشاورزی شوند.»