نگاه احساسی از مهم ترین آسیب های امروز عرصه های سیاست و اجتماع در ایران است. اینکه ما در برخورد با پدیده های مختلف بلافاصله به قضاوت شتاب زده و متعصب بپردازیم، یعنی نگاهمان به جای آنکه عقلانی و عمیق باشد، احساسی و سطحی و کم ارزش و پرخطاست. تا یکی، دو دهه پیش جریان اخبار در جامعه ما یک سویه بود. یعنی رسانه، فرستنده خبر و مخاطب صرفا گیرنده بود. حالا با ایجاد جامعه ارتباطی، رسانه ها دیگر نمی توانند یک سویه باشند و جریان اخبار، دوسویه و گاهی چندسویه است اما ما برای ورود به جامعه ارتباطی مقدمات لازم را طی نکرده ایم. درست مثل این است که راننده ای قبل از آنکه رانندگی بیاموزد اتومبیل داشته باشد و سعی